Świąteczna prośba

W wielu domach trwają przygotowania do świąt. Kocham ten czas w roku, kiedy w szczególny sposób możemy przypominać sobie, że Jezus urodził się w Betlejem, w ludzkiej postaci. Jako niemowlak, dziecko. I chociaż nadal był Bogiem, to jednak żył i dorastał na ziemi, jak najzwyklejszy człowiek. Owszem, na pewno nie brakowało mu mądrości, przecież jako wyrośnięty dzieciak „zaginał” nauczycieli w świątyni swoimi pytaniami… Ale jednak, narodził się, żył na tej ziemi dla nas, zmarł i zmartwychwstał – dla naszego zbawienia. I chociaż święta dla mnie zawsze będą mieć ten głęboki sens, to poza tym lubię otaczać je zwyczajnymi dobrami: pysznym jedzeniem, spędzaniem czasu z bliskimi, prezentami… Tak po prostu :-) Nawet jeśli moje święta nie wyglądają jak typowe Polskie święta, to na pewno mają swój klimat.

Pieczenie ciastek, pierniczków, kupowanie prezentów, sprawdzenie czy w kuchni niczego nie zabraknie, sprzątanie… Można by tak wymieniać i wymieniać.

I tak się zastanawiam na ile w tym świątecznym czasie myślimy o innych? Wiem, że wiele organizacji właśnie teraz prosi o wsparcie. I wiesz co? Pomyślałam, że nie poproszę. Że nie dołączę do tych wszystkich, którzy właśnie w święta proszą o pomoc. Bo każdy z nas jest bardziej w święta otwarty. Nawet Scrooge (Opowieść Wigilijna, Ch. Dickens) był w okresie świąt po prostu dobry.

Kiedy tak myślałam o tym, postanowiłam, że jednak zrobię tak jak wszyscy. Poproszę Cię o pomoc. Bo nie proszę o pomoc dla siebie. Proszę w imieniu setek tysięcy ludzi, którzy musieli opuścić swoje domy i uciekać. Proszę w imieniu tych, którzy stracili domy, możliwość chodzenia do szkoły, swoje ubrania, jedyną zabawkę… Nie tylko… wiele z nich straciło swoich bliskich.

W zeszły piątek zmarła żona mojego przyjaciela (to jedna z wielu rodzin, z którymi miałam przywilej się zaprzyjaźnić i pomimo odległości i czasu utrzymujemy kontakt). Po krótkiej chorobie. Dziewczyna w moim wieku. Dla jej męża i dzieci, którzy zostali te święta nie będą radosne. Nie będą też spokojne. Zaledwie kilka tygodni temu musieli uciekać ze swojego domu – tak jak stali, w tym co mieli akurat na sobie. Stracili wszystko. Teraz także żonę i matkę. Dlaczego? Bo nie było ich stać na wizytę u lekarza i wykupienie podstawowych leków, dzięki którym ta kobieta byłaby dzisiaj żywa.

Cóż, wiem, że nie mogę prosić Cię o zmienienie świata. Ale proszę Cię – pomóż. Proszę o wsparcie finansowe. Nie będziemy w stanie przekazać go przed świętami. Niestety. Droga daleka a czas ucieka, a banki mają swoje prawa. Jednak jestem w stanie obiecać Ci, że Twój dar przekażemy na początku roku. Tym, którzy stracili tak wiele. Dołączysz? Możesz dokonać przelewu na konto:

66 8113 0007 2001 0003 9909 0002

Bank Spółdzielczy w Cieszynie

Centrum Misji i Ewangelizacji

ul. Misyjna 8, 43-445 Dzięgielów

z dopiskiem: Burkina Faso Uchodźcy

Nie jesteś w stanie pomóc finansowo? A może nie chcesz? Nie ma problemu. Być może nawet uważasz, że to nie nasza sprawa. Rozumiem Cię. W takim razie proszę Cię: módl się!!! Módl się i proś Boga o bezpieczeństwo dla mieszkańców Burkina Faso i o mądrość dla rządzących. Zwłaszcza teraz, kiedy zbliżają się święta.